v.Telgter Spreng Tollers               

      Nova Scotia Duck Tolling Retrievers

 

  

Telgter Spreng 

  

Even  voorstellen

Nieuws

Onze honden

Fokken

Gezondheid

Pups

Foto's

Rasstandaard

Tollertips

Contact 

Gastenboek  

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                 

RASSTANDAARD VAN DE NOVA SCOTIA DUCK TOLLING RETRIEVER
Volgens de F.C.I. (Federation Cynologique Internationale)



Totale verschijning:
De Toller is een middelmatige grote, krachtige, goed in balans zijnde, gespierde hond. Middelmatig tot zwaar in bot, met een hoge graad van beweeglijkheid, attendheid en vastberadendheid.
Veel Tollers hebben een ietwat treurige (trieste) uitdrukking, totdat ze aan het werk gaan, want dan verandert hun aanblik in een intense concentratie en opwinding.Tijdens het werk toont de hond een snelle, haastige activiteit, waarbij het hoofd bijna in één lijn met de rug gehouden wordt en de zwaar behaarde staart is constant in beweging.

Temperament:
De Toller is hoogst intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een enorm geduld. Hij is een goede, kundige zwemmer. Hij is een geboren vasthoudende apporteerder te land, zowel als vanuit water. Steeds attent om bij het eerste teken in aktie te komen als er apporteerwerk wordt verlangd. Zijn sterke apporteerdrang en zijn speelsheid zijn de essentiële kwaliteiten voor lokkers-bekwaamheid.

Maat en gewicht:
De ideale hoogte voor reuen boven de 18 maanden is 48 - 51 cm, teven boven de 18 maanden 45 - 48 cm. Tot 3 cm. onder of boven de genoemde maten is toegestaan. Het gewicht moet in verhouding zijn tot de hoogte en de botstructuur van de hond. Als richtlijn kunnen we uitgaan bij volwassen reuen 20 - 23 kg. en voor volwassen teven 17 - 20 kg.

Vacht:
De Toller is gefokt voor het apporteerwerk uit ijskoud water en moet dus een dubbele vacht hebben, die waterbestendig is. Van middelmatige lengte en zachtheid, met een zachte maar zeer dichte ondervacht. De vacht mag een lichte golving op de rug hebben, maar verder is de vacht recht. (Sommige wintervachten vormen bij de keel wat langere, losse krullen.)
De bevedering aan keel, achter de oren en achter aan de dijen (broek) zijn tamelijk zacht. De voorbenen zijn matig bevederd.

Oren:
Deze zijn triangelvormig (driehoekig) van middelmatige grootte, hoog en iets naar achteren geplaatst aan de schedel. De oorbasis wordt enigszins rechtop gedragen, goed bevederd vanaf de plooi. De ronde oorpunten zijn kort behaard.

Nek:
Sterk, gespierd en goed geplaatst, van middelmatige lengte, zonder vorming van keelhuid.

Voorhand en schouders:
Moeten goed gespierd zijn, met de schouderbladen goed schuin en goed aangesloten tegen het lichaam, zodat de schouderpunten vloeiend overgaan in de ruglijn.
De opperarm en het schouderblad zijn ongeveer even lang. De ellebogen moeten goed aansluiten tegen het lichaam (niet uitstekend of inknijpend) om een mooi gangwerk te bevorderen.

Voorbenen:
Deze moeten eruit zien als sterke, rechte pilaren.

Middenvoeten:
Deze zijn sterk en iets gebogen.

Voeten:
De met zwemvliezen voorziene voeten zijn van middelmatige grootte, rond en gesloten, met dikke voetkussens.

Wolfsklauwen:
Wolfsklauwen aan de voorbenen mogen worden verwijderd.

Lichaam:
Diepe borst met goede ronde ribben, reikend tot aan de ellebogen. De rug is kort en recht. De toplijn is vlak. De lendenen sterk en gespierd. Geen tonvormige ribben en geen vlakke ribben. Gespierde, brede en vierkante verschijning in lichaam.

Achterhand:
De achterhandhoeking moet in balans zijn met de hoeking van de voorhand. De dijen zijn sterk gespierd, boven- en onderbeen ongeveer even lang. Goed gehoekte knieën en laag geplaatste hakken (sprongen) die niet naar binnen of naar buiten gedraaid mogen zijn. Wolfsklauwen mogen aan de achterhand niet voorkomen.

Kleur:
De kleur is een variatie van nuances in rood of oranje. Gewoonlijk is één van de volgende markeringen te zien: puntje van de staart, voeten, borst en bles. Een hond met hoge kwaliteiten mag niet terug gezet worden bij gebrek aan witte markeringen. Het pigment op de neus, lippen en oogleden mag vleeskleurig zijn (afhankelijk van de vachtkleur) of zwart.

Hoofd schedel:
Het hoofd is welgevormd en licht wigvormig. De brede schedel is slechts iets rond, de jachtknobbel is niet opvallend en de wangen zijn vlak. De goede schedelmaat voor een volwassen reu zou 14 cm. zijn tussen de oren en dan trapsgewijs aflopend naar 3,8 cm. op de neusrug. De lengte van de schedel (bij benadering) 23 cm. van de neus tot de jachtknobbel, maar het hoofd moet wel in verhouding blijven tot het lichaam.

Voorsnuit:
Een mooie tapse lijn van stop tot neus met een sterke onderkaak, maar niet vooruitstekend. De onderlijn van de voorsnuit loopt in een bijna rechte lijn van de mondhoek naar het kaakbot, waarbij de diepte bij de stop groter is dan bij de neus. Het haar op de voorsnuit is kort en fijn.

Neus:
Heeft grote, openstaande neusgaten en de kleur van de neus is afhankelijk van de vachtkleur: vleeskleurig of zwart.

Mond:
De lippen zijn goed gesloten, met een zachte lijn in profiel zonder zwaarheid of hanglippen. Een correct gebit is een goed gesloten schaargebit. Een volledig gebit (alle 42) is een vereiste. De kaken zijn sterk genoeg om een vogel van flink formaat te dragen. Zachtheid in de mond is van essentieel belang.

Ogen:
Goed uit elkaar, amandelvormig en middelmatig in grootte. De kleur is amberkleurig tot bruin. De expressie (uitdrukking) is vriendelijk, waakzaam en intelligent. De oogranden moeten dezelfde kleur hebben als de lippen.

Staart:
Deze volgt de natuurlijke, iets gebogen lijn van de croupe (kruis) breed aan de basis, rijkelijk en zwaar behaard met de laatste wervel reikend tot aan het spronggewricht. De staart mag beneden het niveau van de rug gedragen worden, behalve wanneer de hond attent is, dan gaat de staart in een boog hoog over de rug, zonder het lichaam aan te raken.

Gangwerk:
De Toller kombineert de impressie van energie met een veerkrachtig, vrolijk gangwerk met goede paslengte in de voorhand en sterke stuwing in de achterhand. De voeten staan recht (niet naar binnen of naar buiten) en de benen bewegen in rechte lijn. Bij hogere snelheid gaat de hond éénsporig, waarbij de ruglijn vlak blijft.


Fouten,   aan te rekenen in verhouding tot de zwaarte van de fout.
  • Honden met meer maatverschil dan 3 cm. onder of boven de ideale hoogte.
  • Bovenvoorbijters.
  • Te sterke stop.
  • Te korte staart, haakstaart of op de rug gekrulde staart.
  • Gebogen neusrug (op- of neerwaarts).
  • Grote ronde ogen.
  • Pigment die niet aan de voorgeschreven kleur voldoet.
  • Helder roze neus.
  • Lange of spreidvoeten, doorgezakte middenvoet.
  • Open vacht.
  • Gekromde of doorgezakte rug, slappe lendenen.
  • Te laag gedragen staart in actie.

Diskwalificaties:
  • Witte plekken op schouders, rond de oren, boven op de nek, op de rug of op de flanken.
  • Zilverkleurige vacht, grijs in de vacht of zwarte platen.
  • Geen zwemvliezen.
  • Ondervoorbijter of scheve mond.
  • Bij volwassen dieren elke schuwheid.
  • Gevlekte neus.
  • Bovenvoorbijter (meer dan 1/8 inch = 3 millimeter).
  • Elke kleur anders dan rood of oranje.
  • Reuen moeten twee normaal gevormde teelballen bezitten, die volledig in de balzak zijn ingedaald.